12.08.1897 - 6.04.1963
Najmłodszy przedstawiciel czwartej generacji znakomitej rodziny astronomicznej. Jego edukacje astronomiczną w Charkowie przerwała I Wojna Światowa i Rewolucja Październikowa. Emigrował do Turcji, skąd trafił do Obserwatorium Yerkesa Uniwersytetu Chicagowskiego, gdzie uzyskał doktorat. Kierował czterema obserwatoriami: Yerkesa (w Chicago), McDonalda, którego był organizatorem (w Teksasie), Leuschnera (w Berkeley) i Krajowym Obserwatorium Radioastronomicznym NRAO w Zachodniej Virginii, którego był twórcą i pierwszym wieloletnim dyrektorem. Przez ponad 15 lat był redaktorem naczelnym "Astrophysical Journal" i przez wiele lat redaktorem "Sky and Telescope". W NRAO był inspiratorem pierwszych poszukiwań pozaziemskich inteligencji. Głównym nurtem Jego badań naukowych była spektroskopia gwiazd (przede wszystkim ciasnych par) i ośrodka międzygwiazdowego (to on odkrył obszary H II i mgławice gazowe). Opublikował przeszło 900 prac i artykułów naukowych, kilka książek i wiele artykułów popularnonaukowych.
Jego imię nosi krater na Księżycu, planetka nr 2227 (Otto Struve) i teleskop 82" w Obserwatorium McDonalda.