Oznaczana jako (duże lambda). Standardowo interpretowana jako energia próżni. Używa się często terminu ciemna energia. Ze względu na złamany silny warunek energetyczny dodatnia stała kosmologiczna pełni rolę antygrawitacji (w efektywnym tensorze energii-pędu jest źródłem ujemnego ciśnienia).

Wprowadził ją w 1916 r. Albert Einstein do swoich równań pola grawitacyjnego, aby osiągnąć Wszechświat statyczny. Oznaczył ją symbolem (małe lambda) i początkowo nazwał stała uniwersalną a później stałą kosmologiczną. Gdy obserwacje Edwina Hubble'a w 1929 r. pokazały ucieczkę galaktyk, Einstein określił stałą kosmologiczną jako "największą pomyłką swojego życia".

Powróciła do łask w 1998, gdy z obserwacji supernowych wyciągnięto wnioski, że Wszechświat przyspiesza swoje rozszerzanie (Perlmuter, 1998).