Prędkość jaką musi uzyskać obiekt aby opuścić określone ciało niebieskie. Rozróżnia się kilka definicji prędkości kosmicznej:
1) Pierwsza prędkość kosmiczna - najmniejsza prędkość którą trzeba nadać obiektowi aby stał się satelitą ciała centralnego, np. Ziemi. Jej wartość wynika z warunku zrównania przyspieszenia odśrodkowego i dośrodkowego satelity na danej orbicie. Wzór na jej obliczenie jest następujący: v = sqrt(GM/R), gdzie M - masa ciała centralnego, R - promień orbity, G - stała grawitacji. W przypadku powierzchni Ziemi jest to v = 7,9 km/s.
2) Druga prędkość kosmiczna - najmniejsza prędkość, która umożliwia opuszczenie ziemskiego pola grawitacyjnego i stanie się satelitą Słońca. Inaczej: najmniejsza prędkość, która umożliwia ciału przy powierzchni ciała centralnego oddalenie się do nieskończoności. Jej wartość wynika z warunku wyzerowania się energii całkowitej obiektu (sumy energii kinetycznej i potencjalnej). Wzór na II p.k: v = sqrt(2GM/R). Dla powierzchni Ziemi ma ona wartość 11,2 km/s. Inna jej nazwa to prędkość ucieczki.
3) Trzecia prędkość kosmiczna - najmniejsza prędkość którą należy nadać ciału aby mogło ono opuścić Układ Słoneczny. Wynosi ok. 16,65 km/s
4) Czasem wyróżnia się dodatkowo czwartą prędkość kosmiczną jako najmniejszą prędkość potrzebną do opuszczenia Galaktyki.