łac. Ophiuchus, dop. łac. Opchiuchi, ozn. Oph.
Gwiazdozbiór znajdujący się po obu stronach równika niebieskiego. W Polsce gwiazdozbiór nieba letniego. Liczba gwiazd widocznych gołym okiem: ok. 100, zajmowany obszar: 948 stopni kw., najjaśniejsza gwiazda: alfa - Ras Alhague (2,08 mag). Chociaż przez gwiazdozbiór przebiega ekliptyka, nie należy on do konstelacji zodiakalnych. Znajduje się tu Gwiazda Barnarda - gwiazda o największym obserwowanym ruchu własnym (10''/ rok), gromady kuliste (M 10, M 12, M 19, M 62), gwiazdy podwójne 70 Oph, Teta Oph, pozostałość po Supernowej Keplera obserwowanej w 1604 roku.